rezonować

rezonować: rezonować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, rezonowaćnuję, rezonowaćnuje {{/stl_8}}{{stl_7}}'dużo rozprawiać na jakiś temat, pouczać, ganić, moralizować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lubił dużo rezonować. <fr.> {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}rezonować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os ndk Ia, rezonowaćnuje {{/stl_8}}{{stl_7}}'o ciałach sprężystych: współdrgać; o dźwiękach: współbrzmieć' <fr. z łac.> {{/stl_7}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

rezonować — I ndk IV, rezonowaćnuję, rezonowaćnujesz, rezonowaćnuj, rezonowaćował «dowodzić, mówić z dużą pewnością siebie, zwłaszcza krytycznie lub umoralniająco; rozprawiać, pouczać, mędrkować» Rezonować na każdy temat. Lubił rezonować przy każdej okazji.… … Słownik języka polskiego
rezonowanie — n I rzecz. od I rezonować a. II rezonować … Słownik języka polskiego
rezoner — m IV, DB. a, Ms. rezonererze; lm M. rezonererzy, DB. ów 1. «człowiek lubiący rezonować» Zimny, pewny siebie rezoner. 2. lit. «postać w utworze dramatycznym lub epickim komentująca i interpretująca, najczęściej w imieniu autora, przedstawione… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias